Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ Α’/65/2-5-2025) ο Νόμος 5108/2024 με τίτλο: «Ενοποίηση του πρώτου βαθμού δικαιοδοσίας, χωροταξική αναδιάρθρωση των δικαστηρίων της πολιτικής και ποινικής δικαιοσύνης και άλλες διατάξεις». Με το άρθρο 47 του ανωτέρω νόμου καταργήθηκε ρητά η υποχρέωση ενημέρωσης για τη δυνατότητα διαμεσολαβητικής διευθέτησης σε δίκες στις οποίες διάδικος είναι το Ελληνικό Δημόσιο, οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης και τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και παράλληλα προστέθηκε παράγραφος 3 στο άρθρο 3 του Ν 4640/2019.
Με το άρθρο 47 του νόμου, επιδιώκεται να επιλυθεί μια σημαντική νομολογιακή διχογνωμία προς το σκοπό της αποσυμφόρησης και επιτάχυνσης της απονομής της Δικαιοσύνης.
Συγκεκριμένα μέρος της νομολογίας είχε υιοθετήσει την άποψη ότι στις διαφορές στις οποίες διάδικο μέρος είναι το Ελληνικό Δημόσιο (ή ΟΤΑ ή ΝΠΔΔ), δεν υφίσταται γενικά υποχρέωση σύνταξης και υποβολής στο Δικαστήριο του ενημερωτικού εντύπου περί της δυνατότητας επίλυσης της διαφοράς με διαμεσολάβηση εκ μέρους του ενάγοντος – επισπεύδοντος και, σε περίπτωση παράλειψής του, δεν θεμελιώνεται λόγος απαραδέκτου της συζήτησης της αγωγής και αντίστοιχη υποχρέωση του δικαστηρίου να ελέγξει την εν λόγω διαδικαστική προϋπόθεση.
Ωστόσο, αντίθετη μερίδα της νομολογίας καταφάσκει στην παραπάνω υποχρέωση και σε δίκες με το Δημόσιο και τα λοιπά προς αυτό εξομοιούμενα πρόσωπα, με αποτέλεσμα την εν τοις πράγμασι αδυναμία να εκδοθεί οριστική απόφαση επί της εισαγόμενης στο δικαστήριο διαφοράς.
Ο νομοθέτης επέλεξε να επιλύσει νομοθετικά το ανωτέρω πρόβλημα, καταργώντας ρητά την υποχρέωση ενημέρωσης για τη δυνατότητα διαμεσολαβητικής διευθέτησης σε δίκες στις οποίες διάδικος είναι το Ελληνικό Δημόσιο, οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης και τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου.
